Kabus gören bankacılar

Duayen bankacı ve Yaşam Koçu Hanife Serter, her bankacının  en çok da 40 yaş üstü olanların yaşadığı kabusu ve ne yapmaları gerektiğini anlatıyor. Tüm bankacıların okuyup saklaması gereken bir yazı:
Kırklı yaşlarında kadınlar, adamlar.
Ortak noktaları bankacılar ve uykusuzlar.
Uyuyamıyorlar.
Son aylarda gerginlikleri iyice artmış . ” Ya bizi de işten çıkarırlarsa ..” korkusu iyice bacayı sarmış.
Kredi kartı borçları, tüketici kredisi taksitleri, okul ödemeleri nedeniyle bıçak kemiğe dayanmış. Kıpırdayamıyorlar. Kendi çalıştıkları sektörün adeta kölesi durumundalar. Hiç kötü gün olmayacakmış gibi harcamışlar da harcamışlar. Şimdi “atılırsak ne olacak” korkusu ile uykuya bile dalamıyorlar. 
STRES HORMONU
İlkel çağlarda, vahşi hayvanların saldırısına uğrayarak ölme korkusu ile salgılanan stres hormanlarının aynısını salgılıyor aslında vücut. ” Tehdit altındasın, uyuma yoksa ölebilirsin..”  mesajı alıyor beyin .
Kimden ve neden tehdit gelecek kardeşim sana ?!
Uyumayarak hangi vahşiden koruyorsun kendini , Kim saldırıyor  ki gece gece sana ?
Kendi uydurduğun O vahşi düşüncelerden başka …
KORKMA!
Seni rahatlatacaksa ben sana söyleyeyim; Merak etme, işsiz de kalsan, yaşayacaksın, ölmeyeceksin.
Hayatın sonu değil yani. Yine yiyip içecek hatta sevişeceksin. Varlığın devam edecek. Karnın doyacak ve soyun sürecek. O bilinçaltına biraz söz geçirmeyi dene bari. Yoksa böyle böyle tükeneceksin.
Biliyorum, elini verdin ve kolunu kaptırdın bu sektöre.
Biliyorum göbekten bağlı bir bebek gibi bağlısın artık işine.
Ödün kopuyor o kordon kesilecek de beslenemeyeceksin diye ama ..
Korkma!
O kordon kesildikten sonra nefes almaya başlıyor insan aslında.
Bırak çocuğun özel okula değil de eve en yakın okula gitsin, bırak evin biraz daha küçük olsun, arabanın modeli biraz eskisin, giysilerin son moda olmasın, yeni açılan o mekan sensiz açılsın. Bırak artık kaygılarını,  korkunun ecele faydası yok. Olacak her neyse olacak. Olunca insan belki daha iyisini bulacak. Bırak.. Kaygıların seni yönetmesin artık. Zaten kölesi olmuşsun sistemin, bir de kendini korkunun esiri etme. Uykusuz gecelerle sağlığını tüketme.
SANA İHTİYAÇLARI VAR
O sağlık sana lazım.
Çocuğunun özel okula değil anneye ihtiyacı var. Son model arabaya değil, babaya ihtiyacı var. Anla artık. Önemli olan ” para “ değil, sensin. Hiç mi öngöremedin bu kara günleri ? Hiç mi kıyıda köşede para biriktiremedin ? Çok mu zengindin evvelden beri ? Çocukluğunda da mı yokluk, yoksulluk görmedin ?
Korkma artık, hadi uyu…
Ve sakın unutma bunu: Sen bu dünyaya bunun için gelmedin.