Bir otelin balo salonunu dolduran yüzlece müdür çılgınca eğleniyorlar. Onlar çünkü çok mutlu. 138 şube müdürünün kovulduğu hafta “bana bir şey olmadı ki”diye eğlenmek onları mutlu ediyor.
Yer Antalya.
Lüks bir otel.
Oteli dolduran yüzlerce şık kadın ve erkek var. sahnedeki şarkıcıyı dinlemekten çok ellerindeki cep telefonuyla canlı yayın yapanlar ve sosyal medya hesaplarına yükleme yapmalarıyla dikkat çekiyor.
Herkes çılgınca eğleniyor. Rengarenk kokteyllerden biri boşalıyor biri doluyor.
Bu kalabalık bir toplantı sonrası burada bir araya gelmiş.
Aslında katılımcı sayısı 138 kişi daha az.
Oysa geçen yıl aynı dönemde bu toplantıya 138 şube müdürü daha katılmıştı.
Onlarda oynuyordu.
Kokteyl içiyordu ve bol bol fotoğraf çekip sosyal medya hesaplarından paylaşıyorlardı.
Bu yıl onlar gelemedi.
Çünkü 138 şube müdürü adına performans denilen ama ne dibi ne tavanı olan bir sisteme kurban gitmişti.
Yani kovulmuşlardı.
Hem de daha 5 gün önce…
Ölenle ölünmez, kovulanla kovulmaz misali kalanlar eğlenceye devam etti.
Aklıma yıllar önce apartman komşumun vefatı gelmişti.
Apartmanın giriş katında oturan teyzenin oğlu vefat etmişti. Cenazesini evin önüne getirmişlerdi.
Camdan baktım.
Hoca cenaze arabasının etrafında toplananlara konuşma yapıyordu.
Orada hocanın ölen komşumuzun ağzından söylediği bir cümle dikkatimi çekmişti:
Ben öldüm gidiyorum ama sanma ki, sende bir gün bu tabuta girmeyeceksin! Sende benim gibi bu tabuta sığacaksın ve sana da insanlar ah vah ederek bakacak!
Hemen akşamı yılbaşı partisine gitmiştim…
Sanki “bana bir şey olmadı ki!”dercesine içtim ve eğlendim…
İşte burada da aslında aynısı oluyordu.
138 şube müdürü için daha 3 gün önce ah vah eden şube müdürleri şarkıcı eşliğinde kokteyllerini yudumlayıp; “Bana bir şey olmadı ki!” diyorlardı.
Evet! Sana şu an bir şey olmadı ama emin ol ki, bankacılık sektöründe ister müdür ister en üst müdür ol, sende o duyguyu tadacaksın!
Tıpkı 5 gün önce tadan 138 şube müdürü gibi…
Not: Fotoğraf temsilidir! Gerçek ile alakalı değil.
