İbrahim, Nadide, Ahmet, Şener! Son bir yılda vefat eden bankacılardan dört tanesi. Sektörde yaşanan canavarlıktan dolayı kanser olan arkadaşlarımızı unuttuk! ŞUBECİ yazıyor!
Bugün yine hepimiz çok sevdiğimiz (!) işlerimize gittik.
Yine bize bahşedilen görevlerimizi ve aslında hiç işimiz olmaması gereken işlerle yükümlendirildik.
Bugün yine yöneticilerimizden rutin fırçalarımızı yedik.
Bugün biz yine hayatımız çok normalmiş gibi yaşadık.
Evlerimize gittik ya da arkadaşlarla buluştuk yemeklerimizi yedik.
Ailelerimizle konuştuk.
Bugün yine dün gibi, yarın gibi bir gündü birçoğumuz için.
İbrahim Özpolat’ı unuttuk bugün.
Nadide Kısa’yı unuttuk…
Ahmet Öncül’ü unuttuk…
Şener Yücel’i unuttuk..
Sektörümüzde yaşanan canavarlık yüzünden kanser olan arkadaşlarımızı unuttuk..
Siz siz olun ; unutmayın olur mu?
Bu sistemin bir parçası olarak bize yaşatılanları , bu arkadaşlarımızın yaşadıklarını sizin yaşamanıza ramak kalmışken unutmayın.
Bu arkadaşlarımızın aileleri kadar yas tutmalı , bu arkadaşlarımızın sevdikleri kadar üzülmeli , bu arkadaşlarımızın şubede yanında çalışan arkadaşları kadar acımızı yaşamalıyız.
Bunca ölümden sonra bizden talep edilenin aksine hiçbirşey aynı olmamalı..
Madem hakkımızı arayamıyoruz, madem bu işten de kurtulamıyoruz , madem kendimizi koruyamıyoruz ; bari acımızı yaşayalım.
Bu dünyadan, belki de kocaman bir hiç uğruna uğurladığımız arkadaşlarımızı unutmayalım , inanın en çok da bu onları incitirdi…
Ders alalım; bir sonraki kaybolan, yitirilip giden hayatın bizim olmayacağı ne malum?
Tüm hayatını kaybeden arkadaşlarımın ailelerinin, sevdiklerinin ve hayatını kazanmak için bu sistemde sağlıklarını kaybeden emekçi bankacı arkadaşlarımın; başı sağ olsun.
Çok ama çok üzgünüm…
şubeci
