Feodal beylikler olarak da nitelendirilen bankaların bölge müdürlerine bir hal oldu. Ardı ardına gelen “çıldırma” haberleri, “bölge müdürlerine ne oluyor” sorusunu gündeme getirdi.
Türkiye’nin en büyük 5 bankasından birinin Trakya Bölge müdürü şubelerle telekonferans yapıyor:
Bölgenin diğer bölgelerin çok altında olduğunu söyleyen Bölge Müdürü bir ara hızını alamayıp başlıyor bağırmaya…
Ekranın karşısında kendisini sessizce dinleyen şube yönetici ve personeline öyle kızıyor ki, öfkesini kontrol edemeyip masadaki kağıtları, kalemleri fırlatıyor.
Sanırsınız ki, birisi kendisine ana avrat küfretti ve buna tepki veriyor.
Tepkisinin nedeni saçma sapan bir sigortanın satılmaması.
Krizde kredi kartını bile ödeyemeyen yasal takibe düşenlerin sayısında rekor yükseliş olan Trakya’da aylık 50 dolarlık hayat sigortasının yeterince satılmaması.
Bu ürünü genel müdürlük satılacak demişse satılacak! Mazeret yok!
Satın ama kime satarsanız satın.
HIRSINDAN TELEFONU FIRLATAN
Yine akıl melekelerini kaybeden bir başka bölge müdürü örneği: Türkiye’nin ilk 5 bankasından olmasa da hatırı sayılır büyüklükteki yabancı bankanın Doğu Bölgesinin bölge müdürü. Pandemi nedeniyle müdürleri huzuruna kabul etmeye korkan bölge müdürü değnekçi satış müdürlerini toplayıp onlara önce sakin sakin anlatmaya başlıyor.
Bireysel Emeklilik kampanyasında bölgenin diğer bölgelerin çok gerisinde kaldığını anlatıyor ve nedenini soruyor.
Bir satış müdürü pandemi nedeniyle birçok personelin evde olduğunu bazılarının koronaya yakalandığını söylüyor. İşte o söz bölge müdürünü çıldırtmaya yetiyor. Elindeki telefonu önce masaya sert şekilde vuruyor, sonra hırsını alamayıp karşı duvara fırlatıyor. Telefonun parçalarını toplayıp getiren sekreter de bu öfkeden nasibini alıyor.
Daha buna benzer çok sayıda örnek var!
İyi de bu bölge müdürlerine ne oluyor ki, melek gibi(!) adamlar böyle deliriyor?
Sorun sadece öfke kontrolü desen değil!
Sorun aslında çok net!
Sorun feodal beyliklerinin sonu gelmesi.
Pandemi ile bütün dünyada bankacılık sektörü küçülüyor.
Küçülme Türkiye’de daha fazla. Ancak bankalar eski günlerdeki gibi yüksek karın hayali ile bölge müdürlerine baskı yapıyor.
Asıl mobbingi şimdi bölge müdürleri görüyor.
Şubecilere yıllardır mobbing uygulayan, performans tehdidi ile hafta sonu bölgeye çağırma korkutması ile psikolojilerini bozan bölge müdürleri bu silah kendilerine doğrulunca dağıldılar.
Mobbing yapmaya alışmış olan bazı bölge müdürleri belki de ilk kez tatmak zorunda kaldıkları mobbing nedeniyle ciddi bunalımdalar.
Bazı bölge müdürleri her iş kolunun GMY’si tarafından öyle gün oluyor ki, 3 kez hatta bazen 5 kez aranıyor.
Sen orada ne iş yapıyorsun?
Kapatırım bölgeni!
Evet! İlahi adalet bu olsa gerek.
Şubecinin kaybedeceği fazla bir şey yok. Çok çok 500 lira aşağısına başka bir iş bulur ve hayata yeniden başlar.
Ya kendini padişah sana o bazı bölge müdürleri ne yapacak?
Allah yardımcıları olsun demiyorum çünkü üstlerinde çok ah var.
Bazı bölge müdürlerinin antidepresan kullanmaya başladığını bile duyuyoruz. Bankaların bölge müdürlükleri sayısını azaltacağı zaten bir süredir konuşuluyor, dile getiriliyor. İşte bu bölge müdürlerine mobbing olarak geliyor.
Eh kolay değil, kaybedecekleri o kadar çok şey var ki!
Dağılan bölge müdürlerini yazmaya devam edeceğim…
Sırayla!
