Büyük hayallerle girdiği bankadan ikale bekleyen bir bankacının yaşadığı duygu fırtınası.. Bu hikayede sizde kendinizden bir şey bulacaksınız! Evet bankadan gitmek mi zor kalmak mı?
Gitmek mi zor , kalmak mı ???
Yarım kaldım hüznümün sonbaharında.
İsyanım boğazımda düğüm düğüm.
Ağlamak istiyorum, yağan yağmura aldırmadan saatlerce yürümek istiyorum sokaklarda. İçime haykırıyorum isyanımı ve gizlice siliyorum gözyaşlarımı.
İçimde büyüyen bir nefret, sebebini bilip de hala neden bu öfken diyen yöneticim, büyümeliyiz. Çapraz satış ,pos ,banka önceliği bu, bölge istiyor demeye devam ediyor.
Nefes alamıyorum. Dışarı çıkmalıyım belki denizi görürsem. Bir taş fırlatır atarsam dertlerimi de alır götürür belki … Neden bu kadar değersizleştik anlamadım.
Ne derdimi anlatabiliyorum. Ne de soran var. Ürünü sattığın kadar varsın o tabelanın altında. Çekip gidemiyorum ya ona da isyanım. Ekonomik dertler geliyor aklıma.
Sabır etmeli insan, haklarımı almalıyım. Sonra geleceğe dair hayaller kurmalıyım.
Güzel bir yaşam var dışarda.
Beni bitirmenize izin vermeyeceğim. Ben kazanacağım. Sen kaybedeceksin…
Ne garip bir çelişki yaşadıklarım. Yıllar önce iş başvurusu yaptığım kocaman iş kuleleri önünden ayrılırken ne hayaller kurmuştum. Köşe başındaki mağazaya gidip takım elbise bile denemiştim. Ehhh be ne yakışmıştı lacivert takım. yakıyorsun oğlum deyip uzun uzun bakmıştım aynaya…
Şimdi bakıyorum da stres den kafada kalan üç tel saç ile teselli buluyorum. Eklem ağrılarım her gün artıyor. En kötüsü de geleceğe umutla bakamıyorum…
Telefon açacaklar gel işe alındın diyecekler diye evden bile çıkmıyordum. Annem koş oğlum arıyorlar seni dediğinde bir solukta gelmiştim yanına.
Tamam efendim hemen hazırlarım evrakları, pazartesi getirirsen 2 gün içinde başlarsın dediğinde ne çok mutlu olmuştum gişe yetkilisi oluyorum diye. 2 üniversite okumuştum ben ve gişede başlayacağım diye niye bu kadar sevinmiştim.
Şimdi düşünüyorum da ne zavallıymışsın diyorum kendime…
Dedim ya ne garip çelişki yaşadıklarım. Şimdi de arayacaklar diye şubede bekliyorum. Bölgeye gel desinler fesih olmaz ise ikale önersinler diye. Annem bile bekliyor işin garibi oğlum hala ayrılamadın mı? diyor. Sağlık olsun iyi ol da sen! diyor işe girdiğimde övünerek herkese anlatan güzel annem.
Şimdiden ayrılınca neler yapacağım onu düşlüyorum. Kitapçıya uğradım. Yaşar Kemal, Livaneli kitaplarından aldım. Hayal kurmaktan vazgeçmeyecek, eksik kalan yanlarımı tamamlayacaktım. Güzel günler göreceğiz dostlar, sistemin bizi tüketmesine izin vermeyeceğiz. Artık günümüzü kendimiz planlayacak , Türkü söyleyerek ve ıslık çalarak yağmur altında yürüyüşler yapacağız…Umut hep var..
Onur cem
Bir bankacı!
