Şubeci

Bankacı anne olmak!

Yazılanları okudum.
Birçok anne.
Bu dünyaya getirdikleri, gözlerinden sakındıkları çocukları ile hakkettikleri zamanı geçiremeyen binlerce anne…

Annelik ancak anne olunca anlaşılabilecek bir “adanmışlık ” öyküsüdür.

Anne olunca kendi hayatından bir bakıma vazgeçip hatta -çoğu zaman- aslında senin hayatının belirli kısımlarda bitip, çocuğunun hayatının başladığı bir kadının yaşadığı en büyük tecrübedir.

Çalışan anne kavramı her sektör için farklıdır bana göre.
Kamu sektöründe çalışanların anne olmasıyla, özel sektörde, reel sektörde çalışanların, biraz daha özelleştirirsek bankada çalışan anne olmak birbirinden çok farklıdır bu ülkede.

Neden kamu sektörünü ayrı tutuyorum diye kamu sektöründekiler bana kızabilir. Hemen basit bir iki örnek vereyim.
Pandemide ilk zamanlarında kamuda çalışan ve çocuğu olan anneler izinliyken, özel sektör annelerine, bankadaki annelere aynı haklar tanınmadı.
Kamuda çalışan bir memur sağlık raporları, senelik izin gibi izinlerini bir kestirdiklerinde 12 ayın 6 ayını izin alarak geçirebildiler. Bankada lütfen 6 ay değil 6 gün ya da 6 saat izin almaya çalışın??ya da saat 6 da işten çıkmaya.

Annelik sektörleştirilmemeli!

Anneler için tanınan haklar her kesimde eşit ve adil olmalı.
Bankada neler yaşadığımızı bir tek bizler biliyoruz ve ben bu zamana kadar yaşadıklarımı, şubedeki iş yoğunluğunu, mobbingi, baskıyı, hedefi kimseye anlatamadım ve artık anlatmaya çalışmıyorum.
Çünkü sizin anlattıklarınız karşınızdaki kişinin sizi anladığı kadar ile sınırlı kalıyor ve hangi kelimeleri kullanırsanız kullanın yaşadıklarınızı yaşamadan karşınızdaki sizi anlamıyor.
Gün 24 saat ve bir bankacıya bu 24 saat yetmiyor, bir anneye hiç yetmiyor.
Sömestr tatillerinde çocuğunuzla geçirebildiğiniz (izin alabilirseniz )1 haftadan çok daha fazlasına ihtiyacı var çocuklarınızın ve sizindi.
Senede 52 hafta var.
2 hafta bilemedin 3 haftadan fazlasını hakkettiğinizi düşünüyorum.
Çocuklar bu dünyaya gelmeyi istemediler, bile isteye onları biz dünyaya getirdik.
Bunun sorumluluğu çok başka. Bana göre dünyadaki en zor iş sıfırdan dünyaya gelen bir çocuğu işlemek, yetiştirmek ve eğitmek.
Onlara daha iyi bir hayat, gelecek sağlamaya çalışırken aslında onların çocukluk dönemlerinde en ihtiyacı olan anneleri ve anne ilgisi, şefkatini ne kadar verebiliyoruz?
Bir arkadaşım yazmış akşam 8 de evde oluyorum.12 saat sonra işte olacak yine 7&8 saat uyuduğunu varsayarsak çocuğu da muhtemelen 2 saat erken yatıyordur günde çocuğuna ayırabildiği 2 saat midir çocuğun ya da kendisinin ihtiyacı olan? Günde 2 saat karşılayabiliyor mu her şeyi? Sanmıyorum.

Tüm gün burada hepimizin yaşadığı, buraya yazdığı tüm sorunlarla evine gelmiş bir anne, mesai kavramı olmayan bir sektörde çocuğuna ne kadar faydalı olabilir?

Öteki taraftan maddi zorluklar, artan fiyatlar, kreş, okul rakamları, çocukların istekleri nasıl karşılanabilir mesela tek maaşla? O da henüz babası çalışıyor ve henüz işten çıkarılmadıysa.

Bu ülkede, bu sektörde bizler yarını göremezken, çocuklarımıza bir gelecek planı nasıl hazırlayabiliriz?

Bir anne, bir baba, bir aile ya da bu ülkenin bir vatandaşı bu kadar ikilemde kalmamalı.

Yine söylüyorum annelik sektörleştirilmemeli, her anne eşit haklara sahip olmalı.

Annelere süt izni veriliyormuş gibi yapılmamalı, bu verilmeli.

Bakın hepsini geçiyorum.

Çocukların her şeyden öte ruhsal ve fiziksel sağlığı yerinde olan annelerine ihtiyaçları var.

Ülkede kadın olmak zor, anne olmak daha zor, çalışan anne olmak çok zor, bankada çalışan anne olmak ise bir kâbus!

Annelere gereken hakları, zamanı verin.

Annelerin çocuklarına, çocukların annelerine ihtiyaçları var bunu anlayın.

Çocuğu ameliyat olacak bir anneye siz yöneticiler olarak o gün izin vermek zorundasınız! (Verilmedi ama O her şeyi göze alıp gitti)
Çocuğunu kreşe vermek zorunda olan bir anneye siz maddi destek sağlamak zorundasınız!
Çocuğunu emziren bir anneye siz süt izni vermek zorundasınız!
Çocuğunu okula bırakan ve 10 dk. 30 dk. geç kalan anneye siz anlayış göstermek zorundasınız!
Çocuğu hasta olan anneye siz biraz zaman vermek zorundasınız!
Çocuğu sömestrde olan bir anneye siz izin girdirmek zorundasınız.

Annelik kutsaldır ve sadece mayıs ayının 2.haftasınin pazarı ile sınırlı değildir.

Anneleri anlayın.
Çocukları annelerinden mahrum bırakmayın.

Şubeci