Fare;
Benim bankalarda, çok işlemim olmaz bilen bilir, arada bir yurt dışına çıkış için döviz almam gerekebiliyor onun için uğruyorum, bir de borç ödeme seanslarım oluyor borçla yaşama o kadar çok alışkınım ki iş hayatımla borçlanmalarım hep başa baş gider! Aslında iş hayatım aktif olarak bitti ama borçlanmalarım aktif olarak devam ediyor; değişik durum bir yandan bankadan alacağınız var diğer yandan da bankaya borçlanıyorsunuz! Değişik gelir bu durum; izin kullanmadan biten çalışma hayatı ve içeride kalan izin paralarının kazanılmış hakkını beklerken diğer yandan da aynı bankaya borçlanmak! Konu değişik ve karışık! Kendi çalışanlarıyla mahkemelik olmak; İnsan Kaynakları ve Kültür politikası sanırım! Sanırım demem bu yüzden, ben bu konuların içerisinde hiç olmak istememem aslında! Şartlar istemediğiniz o kadar çok şeyi yaptırıyor ki! Bir gün hakkımı alıp borçsuz ve bankasız yaşam olabilir belki hayallerimiz var!
Aslında konunun buralara gelmesinin sebebi küçük bir fare!
Banka şubesine gidiyorum borç yapılandırmam ve biraz da yabancı para almam lazım hala tanıdıklar olması sayesinde birkaç işlemi bir arada hızlıca yapabiliyorum hatta çay ve kahve ikram etmek isteniyor ama kimsenin vakti yok çok bekleyen ve kaos var şubede! Kaos var ama çalışan yok, az kişiyle çok iş yapılıyor bu şubede..
İzinler yüzünden olsa gerek kimse yok diyorum, içimdeki sese şube müdürü cevap veriyor, yok istifalardan dolayı diyor kimse kalmadı şubede diye başlıyor konuşmaya. Tek katlı şube sayesinde her şeye müdahil olmak kolay diye de ekliyor Müdür bey. Zor işimiz vardı daha da zorlaşmış derken sohbetimizi fare kesiyor. Ayaklarımızın üzerinden; Müdür beyle aramızdan hızla geçen fare yüzünden kalp atışımız değişiyor, nabızlarımız yükselmiş, ikimizde akıllı saatten bakıyoruz. Müdür de ben de korktuk, ama pek de belli etmedik, iki tecrübeli insan gibi olayı doğalmış gibi yaparak karşıladık. Tecrübemiz bunu yapabilmemize yardımcı oldu, sanki hep farelerle yaşıyoruz. Oysa koktum ben! Dışarıdan belli olmadı bu durum, ama tam da emin değilim! Fil geçse de korkarım ben, ani olan her şeyden korkarım! Şubede fare beklemiyordum açıkçası.
Mustafa geliyor beni iyi tanır, güvenlik görevlisi arkadaşlarımla aram hep iyidir. Bu hafta 2 tane vardı attık, bu 3. fare diyor. Şubelerde personel kalmayınca fareler ortaya çıktı diye de ekliyor. Pandemi sırasında nasıl denizlerde yunus balıkları ortaya çıkmıştı aynı şekilde bizde de fareler çıkmaya başladı diyerek söze devam ediyor Mustafa…Korkmayın diye benim arkamı sıvazlıyor oysa ben belli etmemiştim.
Müşteriler arasında bizim gibi korkan yok fareden. Çoğu alışmış bir müşteri geçen gün başka bankada da olmuştu diye anısını anlatmaya başladı, bir diğeri başka şubede de olmuştu diyerek söze devam etti. Mustafa hepsini biliyor bankaların ve şubelerin isimlerini biliyor; bu şubede kredi batmaz Mustafa piyasaya hakim diye düşünerek şubeden çıkıyorum.
Şubeden çıkışta avukatımı arıyorum Ne oldu? bizim dosya diyorum. Kazandık ama istinafa gitmiş dosya. Neden uzatılır anlamam, ama uzuyor işte. Daha uzun yıllar borçla yaşamaya devam. Bankalar işi bilen kurumlar borçla yaşayarak enflasyonist ortamda kar sağlıyorlar. Hem iç müşteri olarak kredi kullanıyorum hem de alacağımı geç alarak param değer kaybediyor. Benim param değer kaybederken birileri kazanıyor ama bu ben olamıyorum…
Daha çok fare hikayesi dinleyeceğiz bakalım, neyse ki Walt ve Roy Disney kardeşler sayesinde fareler ile aram iyi!
Çizgi film seyrediyorum; zaman içerisinde çizgimiz düzelecek grafikleri iyi okurum; işimin bir parçası bu düşen kırıldı. Artık istinafta alacağımız; bu durumu anlayanlar anlamayanlara anlatsın lütfen!
Çalışanlarıyla mahkemelik olmak kültürümüzde var. Geleneklerimizin hepsi güzel olmuyor tıpkı kan davası gibi, bu topraklara bu kurumlara yakışmıyor değişmeli! Kalmamalı bu vakalar ama o kadar çok kültürel hata yapılıyor ki, çevrem bu kurbanlara dolu belki o yüzden bu konular üzerinde durmam yoksa ben hiç hoşlanmam bu konulardan! En iyisi çevreyi değiştirmek! onu denemek en kolayı yoksa mahkemelerden hakkınızı almanızın imkanı yok! Zaten adli tatil yeni bitti. Yüzbinlerce, yıllarca uzayan dosya varken adli tatil kavramı da ayrı bir yazı konusu ama hukukçuları karşıma alamam ben fareden korkarken bu kadar cesur olmamı beklemeyin lütfen… Zaman her şeyin ilacı insan ve kültür politikaları yüzünden kredi arayışına ve yeni fare hikayelerine devam edeceğiz.
Artık bir kültüre dönüşmüş kötü politikalardan sıyrılmalıyız sürdürülebilirlik için imza attığımız sözleşmeler var imzalarımızın arkasında durmalıyız.
Mustafa’nın şubede çıkan fareyi, yunus balıklarına nasıl bağladığını düşünerek şubeden çıkıyorum utanıyorum korktuğum için …
(108) Safiye-Yıldız (Lyric Video) – YouTube
Ertuğrul Sadıkoğlu
ertugrulsadikoglupm@gmail.com