70 yıl kutlamaları sürerken, 20 yıl sonra işsiz kalan ve ev yapımı 70’lik rakı yudumlayan bir bankacının duyguları nasıldır? Bu yazıda!
70’lik…
Siz yetmişinci yıl dönümünü başarıyla kutlarken ben 70’lik rakımı içiyorum.
Hayatın pahalılığına benim 20 yıl sonra işsiz oluşum eklenince evde rakı yapımını da öğrendim.
İçtikçe size kızgınlığımın azaldığını fark ediyorum, ben çalışırken de ekonomi daralıyordu aynı şekilde şube kapattığımız dönemler olmuştu her çalışana organizasyonda yer bularak küçülmüştük.
Ne mutluydum yıllarca çalıştığım kurum en fazla kurumlar vergisini vererek ülke ekonomisine katkı sağlıyordu. Adın hırsızlık yolsuzluk ahlaki bir olumsuzluğa karışmadığın da atılmaz işinin ekmeğinin peşinde koşmana izin verirlerdi.
O zaman çalıştığın yöneticiler bankanın kendi bünyesinden yetişirdi sen de başarılı olursan onlardan biri olman içten değildi.
İşini doğru yapman iyi yapman yeterdi bunu yapıyorum bunu da yaptım demek kendini ilaveden satmak zorunda değildin.
Şimdi ne değişti bu güzel yuva daha canavar orta düzey çalışanlara düşman hale geldi daha fazla kar ederken daha fazla insana kıymaya başladı. Teknolojinin değişmesiyle tüm bunları açıklamak ne kadar mümkün dü?
Ben daha az içmeye başlamıştım değişen benim kullandığım rakın azalması veya ev yapımı da olması değildi.
Evin başarılı kızlarına oğlanlarına yıllık 150.000 usd gelir verirken ay sonunu kendi bankasından kredi kullanmak durumunda bıraktığımız işsizler ordusu yaratılmasına neden izin verdik?
Doğru muydu? bu yaptıklarımız her gün yapılan hataların sonuçlarını neden düşük maaşlılar öder hale geldi. Neden 70’yıllık kurumlarımız zarar görsün?
Reklam haramlarınız büyük bütçeler tutarken en fazla çalışan tarafından dava mahkeme ve konusu olan Banka olmak mıydı başarı öykümüz.
En fazla “gerçekten” diyerek çalışanına yalan söylemek olmamalı banka yöneticilerinin görevleri.
Gerçekten nice 70’liklere…
