Duyduklarımız, duymadıklarımız.
Yaşadıklarımız, yaşamadıklarımız…
Hissettiğimiz, hissetmediğimiz…
İçinde olduklarımız, olmadıklarımız …
Ne acıdır ki hem bankacılık sektöründe hem de diğer özel sektörlerde adı mesleklerimizin önüne kazındı; Mobbing.
Herkesin hayatının kaldığı yerden devam edemediği ve ardı arkası kesilmeyen felaketler, felaketlerden etkilenenler, hayatını, ailesini, sevdiklerini, yuvalarını kaybeden yüzbinlerce insanımız varken bile mobbing gerçeği ben buradayım dedi.
Hem de çok acı bir şekilde.
Psikolojilerimiz 6 Şubattan beri normal değil.
Hiçbir banka yönetimi göstermelik olarak değil gerçekten bu gerçeği görüyorlar mı acaba?
Yoksa bitti gitti, giden gitti kalan sağlar bizimdir mantığı mı var işyerlerimizde?
Emin değilim.
Bu kadar çabuk unutup, normalleşmeli miydik acaba her yerimizde bunca acı varken?
Sanmıyorum.
Ben yapamıyorum.
Arkadaşımızın “Kral Çıplak “ dediği son cümlelerini ve yer yer itiraflarını okuduktan sonra üst yönetimleri bir kez daha kendilerini, bölge müdürlerini, bölge yönetmelerini ve şube müdürlerini sorgulamaya davet ediyorum.
Bu her neyse bize bunca zamandır yaşattığınız “mobbing” adı altındaki zorbalık artık olmamalı.
İnanın bana mobbing uygulamadığınız surece isler çok daha verimli ve güzel yürüyecek.
Yalan satışlar, içi boş savunmalar, riyakâr davranışlar her şey net olacak.
Gri olmayacak ya siyah ya beyaz olacak.
Tıpkı teftiş sorgulamalarında olduğu gibi.
Üzerimizden bu baskıyı artık alın.
İnsan hayatı bu kadar ucuz değil, olmamalı.
Etkin bir denetim ve sorgulama sistemiyle ki bu iç müşteri memnuniyeti anketleri hiç değil, bunun önüne geçin.
İnsanları soktuğunuz psikolojik buhranlardan çıkarın artık ve size kendi adıma söz veriyorum kurumuna daha bağlı, daha mutlu, daha dürüst bankacılarla çalışacaksınız.
Böylelikle mutlu insanlarla daha büyük kârlar elde edeceksiniz çünkü sizlerin tek derdi bu; biliyoruz.
Bunu bir deneyin.
Mobbinge de mobbingi yapana da son verin!
Şubeci
