Eşleri bankaların Bölge Müdürlükleri’nde çalışan kocalar isyanda. Kendilerini “Evin Erkek Anneleri” olarak nitelendiren eşlerin işte şikayet nedeni:
Çocuklu bir bankacı kocası nasıl olunur?
Hele bu anne bankaların Bölge Müdürlüklerinde çalışıyorsan..
Çalışma Bakanlığı İş Teftiş Kurulu’nun girişimleriyle banka şubeleri en geç saat 19.00’da kapatıyor ve çalışan anneler erkenden çoluğuna çocuğuna kavuşuyordu.
Eşi bir bankanın bölge müdürlüğünde çalışan kocanın elektronik postası mesai saatlerinin halen kanayan bir yara olduğunu ortaya koydu.
22.00’e KADAR MESAİ
Bankaların genel müdürlüğünde ve şubelerinde çalışan personel en geç 19.00’da iqşi bırakıyor. Bir çok banka bunu zorunlu kılmak ve yasal yükümlülük altına girmemek için sistemleri kapatıyor. Ancak bankaların bölge müdürlüklerinde şu ana kadar böyle bir zorunluluk olmadığı iddia ediliyor. Aynı iddialara göre, bankaların bölge müdürlüklerinde mesai saat 22.00’ye kadar devam ediyor ve hiç bir mesai ücreti ödenmiyor.
İşte bankaların bölge müdürlüklerinde çalışan bankacıların kocalarının isyanının sadece bir tanesi:
ERKEK ANNE ROLÜ:
“Eşim ve çevresinden duyduğum kadarı ile yazılarınız sonrası Çalışma Bakanlığı denetlemeler yaparak genel müdürlük ve şubelere cezalar verdiğini geriye dönük personele mesai ücreti ödemeleri yapıldığını ve mesai saatlerinin düzeldiğini maksimum 19:00 a kadar çalıştıklarını duydum.
Peki benim eşim neden maksimun 19:00 da işten cıkamıyor.
Çünkü BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜNDE çalışıyor.Genel müdürlük denetleniyor,şubeler denetleniyor ,fakat bölge müdürlüklerini denetleyen kimse yok neden unutulmuş oldukları için yada kimsenin ulaşamadığı nokta ve merkezlerde olduğu için.Sizden isteğim Bölge müdürlüklerinde çalışanların sorunlarınada el atmanız.
Aslında mailin başlığını Evin Erkek Anneleri olarak yapacaktım.Çünkü asıl sorun bunla alakalı,biraz ailemden bahsedeyim.Bölge müdürlüğünde çalışan bir eşim ve 5,5 yaşında bir oğlumuz var.Son iki yıldır aile düzenimiz konusunda kafanızı şişireceğim.Oğlumuz 2 senedir kreş’e gitmekde Sabah 9 da okula gidip akşam ben kaçta yetişirsem o saatte kreştençıkmakta. İnsaflı patronlarım olduğu için son 2 senedir mesaim saat 17:00 gibi bitiyor.Bu 2 senede 30 dakikada oğlumun kreşine gidip onu alıp eve geçiyoruz.Maceramız burada başlıyor.Oğlumun cümleleri ; baba annem beni okuldan hiç almayacakmı, Baba diğer arkadaşlarımın anneleri gelio benim annem niye gelmiyor vs vs vs… hadi bunları parka gidelim, oyuncakçıya gidelim,annenin çalışması lazım , oyun oynayalım bahaneleri ile atlatıyorum.
Eve gelince Erkek Anne rolune bürünüyorum ,oyunlarımızı oynuyoruz,yemek hazırlıyoruz ,yemeğimizi yiyip ,ödevimiz varsa yapıyoruz ,resim yapmaktan hikaye okumaya ,banyo yapmaktırmaktan uyutmaya kadar tüm işler Erkek Annenin görevi nedenmi (not:bu işleri yapmak çoçuğumla ilgilenmek benim için büyük bir zevk ) ; çünkü eşim saat 21:00 lara kadar çalışıyor.İşten çıkıp eve gelmesi 21:30 gibi oluyor.Tabi o saatte eve gelen bankacı bir annenin gördüğü manzara ne olabilir.Yatakta yatan hafta 1 yada 2 gün gördüğü(Cumartesi çalışması olmazsa 2) oğlu ve evin Erkek Annesi …
Bu devirde anne sevgisinden uzak büyüyen bir evlat yetiştiriyoruz.Nedenmi ekonomik olarak çocuğumuzu rahat ettirmek ve eşimin çalıştığı banka daha çok KAR etsin diye…”
